Thailand
12 januari 2011 - Koh Chang, Thailand
Na zo'n anderhalve week Azië laat ik toch maar eens van me horen. Precies een week geleden zat ik nog in het besneeuwde Nederland en nu al in het zuiden van Thailand geweest en op dit moment in Cambodja.
De reis ging vorige week via Londen naar Bangkok erg voorspoedig, alleen in Bangkok duurde het 3 uur voordat ik vanuit het vliegtuig door de Metropool Bangkok in mijn hotel was beland. Ik had een hotel buiten het toeristisch gebied en in de buurt van het ziekenhuis waar ik op vrijdag een training zou geven. Nadat ik m’n draai gevonden had, ben ik eens gaan rondlopen om de heerlijke geuren op te snuiven van de curry’s en de padthai (noodles). Af en toe komt er ook een rioollucht voorbij maar die moet je maar voor lief nemen. De herinneringen van vorige reizen komen dan ook direct boven. Tof om weer in Bangkok te zijn!
Voordat het backpacken echt kon beginnen ging ik vrijdag eerst bij het grootste ziekenhuis van Bangkok een training geven voor PathoFinder. Vroeg in de ochtend werd ik opgehaald door een medewerker van de distributeur en zijn we naar het ziekenhuis gegaan om kennis te maken met het personeel van het ziekenhuis. Erg apart om aan de andere kant van de wereld in een laboratorium te staan. Het ziekenhuis is gevestigd in een oud gebouw waar alle apparatuur aanwezig is maar deze staat wel op wankele tafels met klapstoeltjes en ik moest op m’n blote voeten het kantoor in. Zodra de arts binnen kwam lopen, ging iedereen tegen de muur staan en maakte een diepte buiging met de handen tegen elkaar gevouwen. Ik heb maar gewoon meegedaan met deze poppenkast om niemand tegen het hoofd te stoten. Iedereen keek ook vreemd op wanneer ik daar over een afdeling liep, maar misschien was dat ook omdat mijn labjas 4 maten te klein was. De training verliep echter wel erg goed en iedereen was tevreden. En als een Thai tevreden is laat ie dat weten door je op eten (heel veel eten) te trakteren. Zo zijn we ’s middags uitgebreid gaan eten en na de training. Ook daarna kreeg ik nog een telefoontje of ik de volgende dag ’s middags wilde lunchen met de directeur. Om niet weer een half volle tafel achter te laten besloot ik het ontbijt over te slaan en dat was maar goed ook, want alle specialiteiten werden op tafel gezet. Zo was een gefrituurde jelly crab het eerste wat mijn maagzuur bereikte, afgeblust met enkele flessen Singha bier.
Hierna was het tijd om mijn backpack te pakken en op zoek naar het juiste Sawadee guesthouse (waarvan er 4 in Bangkok zijn) waar Joost, Ruud en Geert zouden zitten. Ik had gelukkig meteen de juiste opgespoord en zijn met z’n vieren een plan gaan smeden voor de daaropvolgende dagen: Island hopping! Eerst nog even naar Khao San Road, waar we 15 min vanaf zaten. Daar begon in 2003 de backpack reis van Roel en mij en hadden hier veel goede herinneringen aan. Deze straat waar je jaren geleden nog op je gemak een biertje kon bestellen of terecht kon voor reisadvies of het proeven van een eiwitrijke sprinkhaan is in mijn ogen veranderd in een bomvolle straat met zatte Engelse en Russen. Echter hebben andere straten zich nu ontwikkeld tot de nieuwe relaxe backpack straten.
Na een massage (zonder happy end) afgevinkt te hebben zijn we richting het eiland Koh Chang gegaan met de taxi, bus, boot en een pickup truck. Binnen 7 uurtjes zaten we in een bungalow naast een wit zandstrand met azuurblauwe zee en palmbomen. Het enige waar we ons druk over maakten waren de kokosnoten die sporadisch naar beneden kwamen suizen. Zo’n jongen moet niet op je kupke terecht komen, want zelfs met een doos paracetamol kun je dat niet meer goedmaken. De tijd gaat hier langzaam en dat is maar goed ook, want het is hier extreem mooi en relaxt. Maar omdat we alle drie verzot zijn op de Thaise keuken zijn we op zoek gegaan naar de geheimen van de keuken en hebben we een volle dag in de keuken gestaan om een aantal traditionele gerechten te bereiden. Zo kan ondergetekende nu 20 loempia’s per minuut vouwen, zelf chilisaus (verdomd lekkere) maken, Panang curry, garnalen kokossoep en ga zo maar door. En alles met verse ingrediënten; dus schrijf je maar in als je dit jaar nog een gerecht van me wilt proeven. Omdat niemand mijn naam kan uitspreken hier in Azie, krijg ik voortdurend een bijnaam: de beste tot nu toe is toch wel Ginger (gember). Nog een paar daagjes van Koh Chang genieten en dan gaan we richting Cambodja…
Hier in NL mis je niks. Mestreech is nog steeds Mestreech alleen de Maas staat wat hoger dan normaal. Iedereen is nog steeds hard aan het ploeteren om door de dagelijkse sleur heen te komen. Vanuit een verkoudheidje kom je in de griepplaag terecht en vanuit deze toestand mag je weer de werkdruk ervaren nadat je genezen verklaard bent.
Het klinkt allemaal heel negatief, maar zo bedoel ik het niet. We zijn gewoon de winter zat. Op naar het voorjaar!!!!!! Motorrijden, sporten en maximaal het terras benutten met een lekkere versnapering. Heerlijk!
He dude geniet ervan en tot het volgende bericht.
Wouter
Laterzzz,
Veel reisplezier en we mailen.
Groetjes uit Vlijmen
Frank en Martine
Ten eerste wil ik je bedanken voor de geschenkjes voor onze a.s zoon. Ik hoop dat je een geweldige tijd zult hebben en dat er veel te genieten valt. Hier is het weer eens een regenachtige koude dag. Judith wordt al maar ronder en ronder. Het wordt langzamerhand erg zwaar voor haar. Zoals je al weet is het een toffe tante en zet ze haar tanden in de laatst loodjes.
Groetjes Thom
Wat een geweldige verhalen. Wij blijven ze met heel veel belangstelling volgen. Zoals je zult begrijpen komen we de volgende keer eerst bij jou eten. Daarna zal ik wel eens kijken of ik daar nog tegenop kan.
Graapis wel dat we nu recht tegenover elkaar op de wereld zitten. Wij vertoeven in Californie waar het ook schitterend weer is. We kunnen echter niet van die leuke dingen doen als jij: we moeten BABYSITTEN. Echter, dat halen we wel weer in. De hele bubs verhuist halverwege volgende maand naar Florida en daar gaan we de zaak weer eens goed verkennen. Misschien komen we elkaar in die omgeving nog eens tegen. Gaan we in de gaten houden. Een helemooie reis verder. Geef nog veel trainingen maar buig niet voor artsen.
Jessy en Martijn
Leuk om je verhalen te lezen! Al een kokoskraampje begonnen?
Maar wat 'sjiek' dat je nu chilisaus kunt maken! Die wil ik wel graag eens proeven, effe checken of die beter is als die van het ziekenhuis (waar ik gemiddeld een liter per maand van verbruik!)
Gijs ammuzeer je daar nog!
Het is maar goed dat Thais eten mager is anders zou je echt als een varkentje terugkomen. Ik heb gisteren ook weer eens lekker Thais gegeten (van de afhaalthai).
Lijkt me heel raar om op reis dan weer gewoon even aan het werk te gaan. Maar wel heel leuk en je kunt ze wellicht nog enorm veel leren.
Kijk uit voor de kokosnoten en have fun :)
x
Ten eerste wil ik nog zeggen dat ik het super lief vond dat je afscheid bent komen nemen van mij bij Perry Sport omdat ik niet op het trainen was.
Ik heb je site gevonden via de Jiu-jitsu... ik heb je foto's natuurlijk al bekeken en Woooow wat zijn ze mooi(als ik eenmaal reageer heb je bij alles een reactie). Het moet vast en zeker een hele mooie en unieke ervaring zijn.
Ik verheug me alweer op een nieuw verhaal van jou want heb deze met plezier gelezen.
Verder wil ik je heel veel plezier wensen, en zal ik snel weer eens reageren op een volgend berichtje!
Groetjes Dominique (en ook van mijn vader Armand)
Klinkt als een hele begin van je reis! Ben blij voor je en trots op je! :) (inside information doe ik via de mail) Dikke kus zussss
Wat een mooi begin van je reis, zeg! Ik zie je al als een ware Ovide voor je bungalow zitten ('kijk uit, een kokosnoot!') En ik hou me zeker aanbevolen voor een portie garnalenkokossoep a la Ginger, haha!
Ik lees met veel plezier (en een portie gezonde jaloezie) je verhaal en ben benieuwd naar je avonturen in Cambodja.
Have fun en geniet!
xx
K
Wat een verhalen, heb ze met een grote grijns gelezen! Wat een avonturen.
Geniet ervan en hopelijk geen rare ziektes meer.
Liefs,
Annabelle